8 Οκτωβρίου 2011

Η αγάπη δεν έχει περικοπες....

Η σχολική χρονιά φέτος ξεκίνησε δύσκολα....Όμως τα καταφέραμε...Τα μαθήματα προχωράνε κανονικά και χωρίς τα βιβλία...Περισσότερη δουλειά για μένα, περισσότερη σπατάλη χαρτιού αλλά όλα βαίνουν καλώς...
3 παιδιά από την τάξη μου έφυγαν φέτος...Δε τα γνωρισα....Εφυγαν χωρίς καν να ενημερώσουν το σχολείο...Οι γονείς τους δεν είχα πλέον δουλειά και έφυγαν...Τα 2 γύρισαν στη χώρα τους , το ένα έφυγε για άλλη πόλη της Ελλάδας....

Τα πράγματα έχουν ζορίσει φέτος...Για όλους. Στο γραφείο δεν είμαστε όπως άλλες χρονιές....Αγχος , αβεβαιότητα, ανασφάλεια...

Κάποιες φορές αγχώνομαι, αλλες φορές με πιάνει και λέω "ας το πάρει η τράπεζα το σπίτι, δε θα πεθάνουμε κιόλας" Ας το παρει να πληρώνει και το χαράτσι της ΔΕΗ, ας πληρώνει και τα κοινόχρηστα...Τι να κανεις;;; Αφου αυτοι εκεί πάνω ζουν εκτός πραγματικοτητας;

Στο σχολείο λοιπόν ......

Πριν 2 χρόνια είχα γράψει γιατί είναι όμορφο να είσαι δασκάλα ....Τίποτα δεν έχει αλλάξει απο τότε...Ή μάλλον εχουν προστεθεί κάποιοι λόγοι παραπάνω....Επειδή λοιπόν τα παιδιά και η αγάπη τους είναι το μόνο που μου δίνει δύναμη να συνεχίζω και έτσι γιατί το διάβαζα πριν και ήθελα να το μοιραστώ ξανά μαζί σας  γράφω ξανά κάποια απο αυτά εδώ προσθέτοντας κι αλλους λόγους....

Είμαι δασκάλα και ειναι όμορφο
...να έρχονται οι παλιοί σου μαθητές να σε αγκαλιάζουν ,να σε φιλάνε, να σου λένε πως σε αγαπάνε και θέλουν να τους κάνεις μάθημα πάλι..
 
...Να έρχονται σε σενα να τους ανοιγεις το μπουκαλάκι το νερό γιατί η κυρία όλα τα μπορεί....

Να τους μαθαίνεις να δένουν τα κορδόνια τους

Να ακους καθε πρωί "κυρία είσαι πολύ όμορφη" ενώ εσυ νιώθεις χάλια.

Να καταλαβαίνουν το καινουριο άρωμα σου και το καινουριο lip gloss.

Nα κόβεις απλά τις άκρες απο τα μαλλιά σου και όλα να ναι "μεγιές κυρία" ενω κανεις αλλος δεν το είχε παρατηρήσει.

Να θέλουν να παντρευτείς πιο πολύ και απο οσο θελει η μαμα σου.

Να θέλουν να κάτσουν όλα κοντά στην έδρα.
Οταν παίζετε μαζί να θέλουν να σου κρατούν το χέρι στον κύκλο.

Να σε κοιτάνε με ορθάνοιχτα μάτια να δείχνεις που είναι η Ικαρία που πήρε το όνομα της απο τον Ικαρο.


Να σου δίνουν  μια αγκαλιά ενώ τους διορθώνεις το γραπτό.

Να κλαίνε και να βρισκουν καταφύγιο στην αγκαλιά σου.

Να χτυπάνε το διάλειμμα και να θέλουν μόνο εσένα να τους καθαρίζεις την πληγή.

Να έχετε σχολάσει στις 1.15 και στις 1.20 να σε βλεπουν στο δρόμο και να σε χαιρετάνε...Και στις 1.22 και στις 1.25.


Να ζωγραφίζουν και στο τέλος ολες οι ζωγραφιές να ναι για σενα και με αφιέρωση.

Να μαθαίνουν όλα τη διαίρεση και να ξερεις πως τα βοήθησες εσύ.

Οταν κάτι σε απασχολεί να το καταλαβαινουν και να σου λένε "τι έχεις κυρία;"

Να σε καλούν στα πάρτυ τους.

Να ετοιμάζουν πάρτυ εκπληξη για τα γενέθλια σου
Να θέλει ένας μαθητής σου να σε παντρευτεί και να το ανακοινώνει παντού


Να παίρνεις πολλές  ευχές απο μια γιαγιά για ό,τι κανεις για το εγγόνι της.


Να χαίρονται που πλησιάζει η γιορτή σου.

Να τα μαλώνεις και να σε αγαπάνε

Να τα μαλώνεις και πάλι να εισαι η καλυτερότερη δασκάλα.

Να θυμουνται να πετάνε τα άχρηστα-χρησιμα στην ανακύκλωση.

Να παίζουν το διάλειμμα όλα μαζί αγαπημένα.

Να είσαι στην αυλή να κρυωνεις και να σου φερνει ενα μικρο το μπουφαν του "παρτο κυρία εγω δεν κρυώνω γιατι τρέχω"

Να σου λένε οι γονεις "ευχαριστω"
Nα σε λένε καταλάθος μαμά

Να σου λένε τα μυστικά τους.


Να θέλουν να σου πάνε την τσάντα στο γραφείο για να μην κουράζεσαι.

Να σου φτιάχνουν πάνω στην έδρα τα βιβλια της ημέρας.

Να σου προσφέρουν κάτι απο το φαγητό τους.

Να "σκοτώνονται" για το ποιος θα σου δανείσει το ψαλιδάκι του


Να σου λένε πως σ αγαπουν πολυυυυυυυ...

Να σου λένε πως σε αγαπούν οπως τη μαμα τους.

Να γράφουν πως απο ολο τον κοσμο εχουν εμπιστοσύνη στους γονεις τους και στην δασκάλα τους...

Να σου λένε πως όταν μεγαλώσουν θέλουν να γίνουν δάσκαλοι και δασκάλες

Να σε αγκαλιάζουν τόσο σφιχτά που δεν μπορείς να αναπνεύσεις....


Να λάμπουν απο χαρά όταν παίζεις μαζί τους στην αυλή....

Να τρώτε μαζί υγεινό πρωινό στην τάξη

Να φτιαχνετε μαζί κουλουράκια ....

Να σου λενε τι ονειρο είδαν χθες....

Να ρωτάνε τι γνώμη σου για το τι δωρο θα παρουν στο συμμαθητη τους που εχει γενεθλια

Να σταματά ενα παιδι να βλεπει την Παττυ επειδή του είπες πως εσυ δε το βλεπεις και δεν ειναι καταλληλο για την ηλικα τους

Να το πειθεις να παει οφθαλμιατρο και η μαμα να ρωτά "μα τι της ειπεςςς;;;"



Είναι τόσα πολλά, είναι τόσες πολλές οι στιγμές που θα μπορούσα να γράφω για ώρα....
Το πιο ομορφο ειναι πως όλα αυτα τα ζω με καθε ταξη που εχω παρει....Σκεφτόμουν πριν πως εχω γνωρισει 135 παιδιά στα 9 χρονια που δουλευω...Και εχω κουτιά ολοκληρα με ζωγραφιές, γράμματα, κάρτες....που πολλές φορές με πιάνει και τα ανοίγω και διαβάζω και θυμάμαι....
Τα πρωτα μου παιδακια εδω στην πολη μου πανε τωρα Α Λυκειου...Πόσο γέμιζω απο χαρά οταν με χαιρετάνε, με ρωτάνε τι κάνω, σε ποιο σχολείο είμαι...(.Σε 2 χρονια με βλεπω και εμενα να περιμένω ξανά με αγωνία τα αποτελεσματα των πανελλαδικών....)

Αυτά  ειναι στην τελική που αξίζουν στη δουλειά μας...Σε καμια δουλειά πιστευω δεν παιρνεις τόση πολυ αγάπη....δε δενεσαι τόσο πολύ!
Και οσο και αν μας κοβουν τα επιδοματα την αγαπη των παιδιων δεν μπορουν να την κοψουν....Και ειναι ενα συναισθημα που εσεις εκει πανω που μας εχετε κανει ανω κατω τη ζωη δεν μπορειτε να το νιωσετε....Τα παιδια σε αγαπανε χωρις ανταλλαγματα...Το μονο που θελουν ειναι αγαπη και ασφαλεια...Και την αγαπη δεν μπορεις να την αγορασετε με τον βουλευτικο σας μισθο...


Οσο και μου κοψετε το μισθό, οσο και αν απαξιωνετε τη δουλεια μου, εγώ  παντα θα εχω γεματη αγκαλιά,  πολυχρωμες ζωγραφιές για να γεμίζω το δικο σας γκρίζο ....